Müslümanlar içerisinde değişik isimler altında cemaatler bulunmaktadır. Bu durum İslamın bölünmüşlüğünü göstermez. İslamiyete uygun olan cemaatler bir üniversitenin fakülteleri gibidir. Hepsi aynı amaca hizmet eder ve birbirini tamamlar.

Cemaatleşme toplumdaki insanların fıtratlarının farklılığından kaynaklanan bir ihtiyaç sonucu ortaya çıkar. İnsanlar kendi fıtratlarına uygun öğretisi olan cemaatin sohbetlerine katılarak İslamiyete daha iyi hizmet etme imkanı bulurlar. Ancak şu da vardır ki cemaatler bu faydalı konumlarını birbirlerini inkar ve red etmedikleri sürece sürdürürler. Aksi halde dinin gelişimine engel olurlar.

Her cemaat ehlinin başkasının da hizmet yaptığını kabul etmesi şartıyla en iyi hizmeti kendi cemaatinin yaptığını düşünmesi doğaldır. Fakat sadece kendisinin hizmet ettiğini düşünmesi ve diğer cemaatleri kötülemesi taassup içerisinde olduğunu açıkça gösterir.

İstikametli cemaatlerde ya da cemaate devam eden bazı şahıslarda görülen hatalara bakılarak cemaatlere cephe almak son derece hatalı bir davranıştır. Fıtrat ve düşünceye bağlı farklılıklara hata gözüyle bakmamak şartıyla ortada açık bir hata olduğu düşünülüyorsa yeri geldiğinde bu hatanın tahakkümle değil, lütufla ve medeni bir şekilde düzeltilmesine çalışılmalıdır.